De afgelopen maand verscheen in diverse Belgische en Nederlandse media het bericht dat RBC Roosendaal zich zou hebben weten te versterken met de 21-jarige Jonas van Landschoot van Royal Knokke FC. Vervolgens bleef het enige tijd stil rond de beoogde transfer van de speler die in zijn carriere onder meer uitkwam voor Club Brugge (jeugd), KSK Maldegem en het afgelopen seizoen dus bij Knokke FC. Soccerplaza besloot Jonas even aan de tand te voelen.
Soccerplaza: Kunt u zich in het kort voorstellen aan onze lezers in Nederland en België ?
Ik ben een 21-jarige student lichamelijke opvoeding, geboren in Brugge en woonachtig in Maldegem (Kleit). Ik begon mijn voetballoopbaan op 5-jarige leeftijd bij een klein lokaal ploegje, maar al snel werd ik opgemerkt door Club Brugge. Gedurende zeven seizoenen doorliep ik er de jeugdreeksen en werd ik er gevormd als aanvallende middenvelder of flankaanvaller. Een schitterende tijd, maar op 16-jarige leeftijd trok derdeklasser KSK Maldegem aan mijn mouw en maakte ik de overgang. Ik debuteerde er reeds op 17-jarige leeftijd, maar na een ongelukkig laatste seizoen hield ik het er voor bekeken en trok ik naar R. Knokke F.C., waar ik mijn eerste seizoen achter de rug heb.
Soccerplaza: In de Nederlandse media verscheen enkele weken geleden het bericht terzake een mogelijke transfer van u naar RBC Roosendaal. Wat is hiervan de stand van zaken op dit moment ?
Ik had enkele gesprekken met de heer Rob Meppelink, waar ik een goed gevoel aan overhield. RBC Roosendaal bood me een concreet voorstel voor een jaar. Mijn besluit was dan ook vrij snel gemaakt. Beide ploegen (aangezien ik al had bijgetekend in Knokke) ondertekenden reeds de overgang. Er moeten nog enkele puntjes op de i worden gezet maar ik neem aan dat we er allemaal wel uit gaan komen.
Soccerplaza: Op welke wijze is RBC Roosendaal u op het spoor gekomen en was u daardoor al dan niet verrast ?
Na een thuiswedstrijd van Knokke, in de maand maart, werd ik plots opgebeld door Franky De Meyere, die hier in de regio uitkijkt naar spelers en die in contact staat met enkele Nederlandse clubs. Hij was overtuigd en nodigde mij uit om een dag te gaan testen bij de club uit Roosendaal. Een beetje verbaast hapte ik toch toe. Heel erg vereerd, maar zonder grote verwachtingen, trok ik de grens over. Ik begon vrij ontspannen aan de partij en genoot van elke seconde tussen de lijnen. Een fantastische ervaring, waar zowaar nog een vervolg aan kwam! De mensen van RBC bleken gecharmeerd en hielden sindsdien contact (via Ad Mouwen), wat uiteindelijk leidde in een concreet voorstel voor een overgang. Tot op vandaag sta ik nog te kijken van hoe snel het kan gaan in het voetbal.
Soccerplaza:Wat is uw mening over de door u geleverde prestaties in het voorgaande seizoen ?
Ik kwam er terecht in een ploeg die het vorige seizoen een periodetitel en de bijhorende eindrondeduels had weten binnen te halen. Bovendien werd die ploeg -op enkele uitzonderingen na- samengehouden. Dat zorgde ervoor dat ik een moeilijke seizoensstart kende bij de kustploeg. Hoewel het niet altijd even gemakkelijk verliep, voelde ik me er toch heel erg goed (dankzij de fantastische spelersgroep) en was ik bereid voor een basisplaats te knokken. Dat resulteerde in een aangename terugronde met een heel mooi seizoenseinde. Toch ben ik over mijn eigen spelstijl niet snel tevreden, maar dat helpt me ook te groeien. Ik besef zelf dat ik nog een grote groeimarge heb en daarom kan ik alleen maar gelukkig zijn met de kans die RBC me biedt.
Soccerplaza: Iedere voetballer speelde in zijn carriere wel eens een wedstrijd waarin alles leek te lukken. Speelde u ooit de "perfecte" wedstrijd en kunt u daarover nog iets vertellen ?
Ik vind het wat moeilijk om mezelf een perfecte wedstrijd toe te kennen. Het is wel zo dat de ene wedstrijd je al een beter gevoel geeft als de andere. Afgelopen seizoen speelden we een thuiswedstrijd tegen Club Roeselare. Ik startte voor de eerste keer écht op mijn favoriete positie in een soort van vrije rol achter de spitsen en het ontbrak me dan ook niet aan motivatie. We speelden erg aanvallend en zo kon ik mijn steentje bijdragen. Ik tekende voor een assist en zette de kers op de taart door zelf de 3-0 einduitslag tegen de touwen te trappen. Enkele minuten voor tijd werd ik gewisseld en tot mijn grote verbazing ging iedereen spontaan aan het klappen. Ik kreeg zowaar een applausvervanging die voor kippenvel en een fantastisch gevoel zorgde. Een onvergetelijk moment, dat ik nog steeds koester!
Soccerplaza: U vertelde bezig te zijn met een studie. Kunt u aangeven wat het voor een studie betreft en of dit een eventueel vertrek bij de club in de weg zou kunnen staan.
Inderdaad, momenteel studeer ik nog regentaat lichamelijke opvoeding in Gent. Ik zit er in mijn tweede jaar. Toen RBC met een concreet voorstel naar voor kwam, werd mij duidelijk dat een combinatie van voetbal in Nederland en verdere studies erg moeilijk en intensief zou worden. Na enkele gesprekken met mijn ouders stemden zij ermee in om mijn studies voor minstens een jaartje aan de kant te schuiven. Een kans als deze moet je met beide handen grijpen en ik wil er me dan ook volledig op toeleggen. Na dit jaar zien we dan wel weer en kan ik eventueel opnieuw aanpikken met mijn studies.
Soccerplaza: Wat is tot op heden het hoogtepunt uit uw carriere ?
Ik kende over de vele jaren heen enkele onvergetelijke momenten. Ik denk onmiddellijk aan een titel bij de jeugd als aanvoerder van Club Brugge tegen grote rivaal Cercle en mijn debuut op jonge leeftijd in derde klasse. Uiteraard weegt dat alles niet op tegen testwedstrijd bij RBC en het concrete voorstel tot overgang naar Nederland dat daarop volgde.
Soccerplaza: Van welke trainer heeft u tijdens uw carriere het meeste geleerd ?
Het is moeilijk om van al de trainers één naam naar voor te schuiven. Elke trainer onder wie ik werkte, bracht op zijn eigen manier wel iets bij. Al is het logisch dat in die 7 jaar Club Brugge mijn basisvorming is gelegd. Ik pluk er nu nog steeds de vruchten van. Als ik dan toch iets specifieker moet zijn, zou ik toch de namen van Georges De Crop en Bart De Meulenaere willen aanstippen. Beiden trainers die mij in de beginjaren bij de Brugse club erg goed bijstonden en erg veel vertrouwen hadden in mijn mogelijkheden. Ik ben hen hier nog steeds erg dankbaar voor. Na mijn Brugs avontuur nam ik er ook minivoetbal bij (AZ’77 Maldegem). Een naam die ik dan ook zeker wil vermelden is die van minivoetbalcoach Jan Cools. Iemand die sterk in mij geloofde en van wie ik tactisch en mentaal erg veel opstak!
Soccerplaza: Wat is uw mening over de prestatie's die Knokke dit seizoen heeft neergezet ?Knokke kende een seizoen met veel ups en downs. Er werd bij de aanvang van het seizoen erg veel verwacht van ons, maar dat konden we helaas niet altijd waarmaken. Aanvankelijk speelden we een degelijke eerste periode, maar nadien ging het bergaf. We hadden bovendien een erg jonge ploeg, waardoor we niet altijd goed om konden met mindere resultaten. Dit speelde ons parten en na een zwakke tweede periode besloot het bestuur het over een andere boeg te gooien. Een trainerswissel was daarvan het gevolg.Langzamerhand wisten we ons opnieuw wat op te werken in het klassement. We sloten het seizoen af met een knappe 15 op 18, wat ons uiteindelijk nog een respectabele eindpositie opleverde. Al ben ik ervan overtuigd dat we met deze groep veel meer mogelijkheden hadden.Soccerplaza: Wat is tot op heden het dieptepunt geweest uit uw carriere ?De laatste twee jaren in KSK Maldegem werden er twee om snel te vergeten. Ik kreeg er amper een eerlijke kans. Bovendien blesseerde ik me nog eens voor een lange periode en kreeg ik er nadien geen vertrouwen meer. Op een bepaald ogenblik dacht ik zelfs even aan stoppen. Gelukkig heeft mijn omgeving me goed opgevangen, waarna ik toch besloot om door te gaan, weliswaar bij een andere club. Het spreekt voor zich dat deze gebeurtenissen mijn zelfmotivatie nog steeds aanwakkeren om te tonen wat ik kan.
Soccerplaza: Wat is uw ambitie voor de komende jaren ?
Uiteraard droomt elke voetballer ervan een mooie profcarrière uit te bouwen. Dat is ook hier niet anders. Maar ik ben realistisch en besef dat dit niet voor iedereen weggelegd is. Als jonge speler besef ik dat ik nog een grote groeimarge heb en de kans die ik nu krijg om in Nederland te gaan voetballen is daarvoor de uitgelezen mogelijkheid. Het is voor mij een soort droom die uitkomt. Technisch is het niveau daar een stuk hoger dan in België en dat trekt me enorm aan. Het wordt een jaar keihard werken, mijn grenzen aftasten en daarna zal ik zien wat de toekomst me nog allemaal te bieden heeft. Ik ben alvast vastbesloten om er het beste van mezelf te geven.