Elke maand krijgen ook in Knokke-Heist heel wat bank- en spaarrekeningen het predikaat ‘slapend’. Normaal gebeurde dat vroeger met rekeningen waar in 20 jaar niks mee gebeurd is. Bij sommige banken liggen die regeltjes echter anders. Daar laat men een spaarrekening al na een paar jaar indommelen. Bij Fortis in Knokke-Heist gebeurt dat “bewijsbaar” soms al na minder dan 4 jaar!!! Op dat moment ‘helpt’ men ook het in slaap wiegen van de rekening. In de hoop dat de klant z’n bezit bij de bank vergeten is. Een groot gevaar in een sterk vergrijzende badstad. De banken laten de houder van een rekening NIET weten dat men hun tegoed heeft doen inslapen. Ook sturen de meeste banken van slapende rekeningen geen uittreksels meer. Zelf als men (in een wakker moment) de overeenkomstige bankkaart in de gleuf stopt print het apparaat geen stand van zaken meer. Elke maand zetten de banken honderden saldo's op tussenrekeningen, omdat de rekeningen zelf niet meer worden gebruikt. Mensen overlijden, dementeren of vergeten een rekening, of het evenement waarvoor een rekening is geopend - bijvoorbeeld een bruiloft - is voorbij, en de ceremoniemeester vergeet dat er nog wat geld op de rekening staat. Elke bank gaat ietwat anders om met slapende rekeningen, maar allemaal hopen ze dat ze ze nooit moeten wakker maken, en het geld niet moeten terugbetalen. Dat is niet alleen in ons land zo, maar bijvoorbeeld ook in Nederland. Daar geeft Fortis toe relatief veel rekeningen te hebben waar al tijden geen mutaties meer op plaatsvinden. 'Dat komt door de oorsprong van Fortis', zegt een woordvoerder van de bankverzekeraar. 'Wij komen voort uit onder meer VSB Bank, waar veel senioren spaarrekeningen hadden.' (Alsof dat een ekskuus mag zijn!!) Hoeveel slapende rekeningen Fortis heeft, wil de woordvoerder hij niet zeggen, maar het zijn er tienduizenden!! Volgens Alexandre De Geest van de FOD Financiën circuleren er tussen 1,2 en 1,5 miljoen slapende rekeningen, waarvan de helft een saldo van minder dan 20 euro toonde. Een en ander betekent echter niet dat het tegoed op een slapende rekening verloren is. “Het goed fatsoen” weerhoudt banken ervan het geld te houden, als je tenminste toch nog teken van leven geeft. Het is echter aan de klant of zijn of haar erfgenaam om de spaarrekening weer wakker te
maken. Even langsgaan bij de bank en een stand van zaken uit de computer laten halen is 'duidelijk bewijsbaar' niet voldoende. De bank hoopt wellicht dat je na die opflakkering van bewustzijn weer in slaap dommelt. Men moet actief te keer gaan en zich met alle nodige papieren en een identiteitskaart bij de bank aanbieden. Pas dan wordt de rekening weer tot leven gewekt. Vorig jaar werd een wet goedgekeurd waardoor de 'slapende' burgers het geld dat hen toebehoort, teruggestort zouden krijgen. Maar nu moet ook een koninklijk besluit de openbare raadpleging van de gegevens van de Deposito- en Consignatiekas (DCK) regelen. De DCK is een openbare instelling die de tegoeden verzamelt die door de banken als vergeten worden beschouwd, nadat 5 jaar vruchteloos naar de titularissen of de rechthebbenden werd gezocht. Dat vruchteloos zoeken naar de rechthebbende moet je trouwens met een paar emmertjes zout nemen. Dat doen ze meestal niet. Maar, als je opbelt over je rekening vertelt de bank je wèl heel precies aan de telefoon waar je woont... Toch namen ze jaren geen contact op... Volgens de FOD Financiën zal het koninklijk besluit in september in voege treden. Zodra dat gebeurt, zullen de financiële instellingen elke slapende rekening, kluis of levensverzekering kunnen identificeren. Ze zullen daarvoor toegang krijgen tot de gegevens van het Rijksregister en de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid via software die nog in ontwikkeling is bij Febelfin en Assuralia. De eigenaar of de rechthebbende zal dan worden verwittigd. Als die niet reageert, wordt het bedrag overgemaakt aan de DCK en wordt het na 30 jaar eigendom van de staat.
Elke maand krijgen ook in Knokke-Heist heel wat bank- en spaarrekeningen het predikaat ‘slapend’. Normaal gebeurde dat vroeger met rekeningen waar in 20 jaar niks mee gebeurd is. Bij sommige banken liggen die regeltjes echter anders. Daar laat men een spaarrekening al na een paar jaar indommelen. Bij Fortis in Knokke-Heist gebeurt dat “bewijsbaar” soms al na minder dan 4 jaar!!! Op dat moment ‘helpt’ men ook het in slaap wiegen van de rekening. In de hoop dat de klant z’n bezit bij de bank vergeten is. Een groot gevaar in een sterk vergrijzende badstad. De banken laten de houder van een rekening NIET weten dat men hun tegoed heeft doen inslapen. Ook sturen de meeste banken van slapende rekeningen geen uittreksels meer. Zelf als men (in een wakker moment) de overeenkomstige bankkaart in de gleuf stopt print het apparaat geen stand van zaken meer. Elke maand zetten de banken honderden saldo's op tussenrekeningen, omdat de rekeningen zelf niet meer worden gebruikt. Mensen overlijden, dementeren of vergeten een rekening, of het evenement waarvoor een rekening is geopend - bijvoorbeeld een bruiloft - is voorbij, en de ceremoniemeester vergeet dat er nog wat geld op de rekening staat. Elke bank gaat ietwat anders om met slapende rekeningen, maar allemaal hopen ze dat ze ze nooit moeten wakker maken, en het geld niet moeten terugbetalen. Dat is niet alleen in ons land zo, maar bijvoorbeeld ook in Nederland. Daar geeft Fortis toe relatief veel rekeningen te hebben waar al tijden geen mutaties meer op plaatsvinden. 'Dat komt door de oorsprong van Fortis', zegt een woordvoerder van de bankverzekeraar. 'Wij komen voort uit onder meer VSB Bank, waar veel senioren spaarrekeningen hadden.' (Alsof dat een ekskuus mag zijn!!) Hoeveel slapende rekeningen Fortis heeft, wil de woordvoerder hij niet zeggen, maar het zijn er tienduizenden!! Volgens Alexandre De Geest van de FOD Financiën circuleren er tussen 1,2 en 1,5 miljoen slapende rekeningen, waarvan de helft een saldo van minder dan 20 euro toonde. Een en ander betekent echter niet dat het tegoed op een slapende rekening verloren is. “Het goed fatsoen” weerhoudt banken ervan het geld te houden, als je tenminste toch nog teken van leven geeft. Het is echter aan de klant of zijn of haar erfgenaam om de spaarrekening weer wakker te 
maken. Even langsgaan bij de bank en een stand van zaken uit de computer laten halen is 'duidelijk bewijsbaar' niet voldoende. De bank hoopt wellicht dat je na die opflakkering van bewustzijn weer in slaap dommelt. Men moet actief te keer gaan en zich met alle nodige papieren en een identiteitskaart bij de bank aanbieden. Pas dan wordt de rekening weer tot leven gewekt. Vorig jaar werd een wet goedgekeurd waardoor de 'slapende' burgers het geld dat hen toebehoort, teruggestort zouden krijgen. Maar nu moet ook een koninklijk besluit de openbare raadpleging van de gegevens van de Deposito- en Consignatiekas (DCK) regelen. De DCK is een openbare instelling die de tegoeden verzamelt die door de banken als vergeten worden beschouwd, nadat 5 jaar vruchteloos naar de titularissen of de rechthebbenden werd gezocht. Dat vruchteloos zoeken naar de rechthebbende moet je trouwens met een paar emmertjes zout nemen. Dat doen ze meestal niet. Maar, als je opbelt over je rekening vertelt de bank je wèl heel precies aan de telefoon waar je woont... Toch namen ze jaren geen contact op... Volgens de FOD Financiën zal het koninklijk besluit in september in voege treden. Zodra dat gebeurt, zullen de financiële instellingen elke slapende rekening, kluis of levensverzekering kunnen identificeren. Ze zullen daarvoor toegang krijgen tot de gegevens van het Rijksregister en de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid via software die nog in ontwikkeling is bij Febelfin en Assuralia. De eigenaar of de rechthebbende zal dan worden verwittigd. Als die niet reageert, wordt het bedrag overgemaakt aan de DCK en wordt het na 30 jaar eigendom van de staat. 
